Η Δημοκρατία των Διαρροών...

Στην Ελλάδα, ο,τιδήποτε κρατικό, κινείται και λειτουργεί μέσα από το σύστημα των “διαρροών”. Χθες, “διεύρρευσε” η όγδοη ή ένατη εκδοχή του νέου φορολογικού νομοσχεδίου. Καμία επίσημη επιβεβαίωση ή διάψευση. Και βεβαίως, καμία ενόχληση από την πλευρά του Υπουργείου για τις διαρροές. Και γιατί να ενοχληθούν; Αυτοί τα κάνουν. Αυτοί τα “ρίχνουν” στην πιάτσα, για να ψαρέψουν αντιδράσεις.
Δηλαδή, τα φορολογικά νομοσχέδια προχωρούν ή πεθαίνουν, ανάλογα με τις αντιδράσεις της κας Τρέμη ή του κου Πρετεντέρη, στο δελτίο των οκτώ. Καμία οικονομετρική μελέτη. Στο πόδι. Και γιατί όχι; Άλλωστε, θα αποτύχει και αυτό (όπως απέτυχαν και όλα τα -άπειρα σε αριθμό- προηγούμενα) και σε τρεις μήνες θα πάμε γι’ άλλο.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας, είχε “διαρρεύσει” την απόφαση για το τέλος ακινήτων (χαράτσι) δύο μήνες πριν από την επίσημη έκδοσή της. Η δε (επίσημη) έκδοσή της έγινε τον Μάιο του 2012, όταν (υπηρεσιακός) Πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, κ. Π. Πικραμμένος. Δηλαδή το ίδιο πρόσωπο ήταν και δικαστής και διάδικος! Δικαιοσύνη αλά ελληνικά! Σε ανώτατο βαθμό μάλιστα...
Όμως, το ΣτΕ, δεν έχει ακόμη “διαρρεύσει” την απόφαση για το τέλος επιτηδεύματος, την οποία εκδίκασε επίσης “κατεπειγόντως” (και νωρίτερα απ’ ότι είχε εκδικάσει το “χαράτσι”), λόγω του ότι αφορά σε περισσότερο από ένα εκατομμύριο επαγγελματίες. Και όμως, παρά το ότι εκκρεμεί η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η Κυβέρνηση εξακολουθεί -για δεύτερη χρονιά- να φορολογεί και να εισπράττει τον παράλογο αυτόν κεφαλικό φόρο!
(Τί και αν διαμαρτυρηθήκαμε τόσο στο ΣτΕ, όσο και στον Υπουργό Δικαιοσύνης για τις διαρροές; Κανένας δε μας απάντησε! Και τί να μας απαντήσει; Ότι οι “διαρροές” είναι τμήμα της λειτουργικής διαδικασίας του Δικαστηρίου;)

Κάθε σημαντική δικογραφία, περιέργως, “διαρρέει” και αναλύεται τα βράδια στα παράθυρα της τηλεόρασης. Αντίθετα, η Βουλή αρνείται να μας επιστρέψει τη δικογραφία της μήνυσης που είχε υποβάλλει μέλος μας για την υπόθεση των πλαστών στατιστικών στοιχείων του 2009, για την οποία -αλήθεια, τί έκπληξη- δεν κινήθηκε καμία ανακριτική διαδικασία κατά των εμπλεκόμενων υπουργών.
Όπως επίσης δε “διαρρέουν” ούτε οι λίστες με ονόματα φοροφυγάδων που παραδίδονται στους “αρμόδιους” υπουργούς για να κινηθεί η διαδικασία έρευνας. Αυτές διπλοκλειδώνονται σε ντουλάπια και ξεχνιούνται...

Κάθε κυβερνητική απόφαση, πριν διατυπωθεί οριστικά, έχει “διαρρεύσει”, έχει κάνει το γύρο της πιάτσας και ανάλογα με τα σχόλια που συνέλεξε, επιστρέφει στο αρμόδιο Υπουργείο, είτε για να γίνει νόμος, είτε για να “διαρρεύσει” σε νέα version.

Κάθε τί που συζητιέται στο Υπουργικό Συμβούλιο (όταν συνεδριάζει, επειδή τελευταία και αυτό θεωρείται πολυτέλεια), έχει “διαρρεύσει” πριν καν λήξη η Συνεδρίαση. Και η σκέψη που έγινε να τοποθετηθεί στην είσοδο της αίθουσας του Υπουργικού Συμβουλίου ένας ανιχνευτής κινητών τηλεφώνων και “παπαγάλων”, τελικά δεν υλοποιήθηκε.

Είναι άραγε ένας ιδιότυπος τρόπος σφυγμομέτρησης της κοινής γνώμης και χάραξης πολιτικής από τους πολιτικούς και τους αρμόδιους φορείς; Είναι οι πρακτικές του ποδαριού τις οποίες αρέσκονται να ακολουθούν οι πολιτικοί μας; Είναι η μέθοδος του “θα δούμε” και του “όπου φυσάει ο άνεμος”; Ότι και εάν είναι, είναι τραγικό. Όμως, οι Δημοκρατίες δε λειτουργούν έτσι και ούτε τα κράτη διοικούνται με “διαρροές”. Εκτός από τη δική μας, ιδιότυπη -και συνάμα χρεοκοπημένη- Δημοκρατία. Τη Δημοκρατία των Διαρροών. Και των πορδών...

Σημείωση: Ο Σύλλογος “Έλληνες Φορολογούμενοι” ήταν ο πρώτος ο οποίος είχε προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του Τέλους Επιτηδεύματος και κατά του Ειδικού Τέλους Ακινήτων.