Η υποκρισία των εξήντα χιλιάδων ευρώ

Άρθρο του Παναγη Γαλιατσατου

 

Το ελληνικό φορολογικό σύστημα κατηγοριοποιεί τους πολίτες σε έξυπνους και κορόιδα. Βγάζεις χρήματα και τα δηλώνεις, είσαι κορόιδο. Αν δεν τα δηλώνεις, σου κάνουμε τεμενάδες. Τόσο απλά.

Ορθώς το υπουργείο Οικονομικών σκέφτηκε να διευκολύνει τους φορολογούμενους που αντιμετωπίζουν το βάρος της συσσωρευμένης οφειλής για τα εισοδήματα του προηγούμενου έτους με περισσότερες δόσεις από τις τρεις που ίσχυαν στο παρελθόν. Η μείωση του αφορολόγητου και οι έκτακτες εισφορές δημιούργησαν μια μεγαλύτερη φορολογική υποχρέωση, η οποία λόγω της ύφεσης θα πρέπει να αντιμετωπιστεί -κατά κανόνα- από μικρότερα εισοδήματα.

Εδώ όμως σταματάει ο ορθολογισμός και ξεκινάει η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός. Γιατί αυτή η διευκόλυνση παρέχεται μόνο σε όσους δήλωσαν το προηγούμενο έτος ώς 60.000 ευρώ. Από εκεί και πάνω ισχύουν οι τρεις δόσεις όπως στο παρελθόν. Ανεξαρτήτως του αν οι υπόχρεοι έχουν μικρότερα εισοδήματα ή όχι.

Λογική η ρύθμιση δεν έχει. Κατά κανόνα, και αν δεν έχει προκύψει κάποια κληρονομιά ή εφάπαξ, όσοι βρίσκονται με την αποστολή του εκκαθαριστικού σημειώματος ενώπιον δυσβάσταχτων φορολογικών οφειλών είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους ο φόρος παρακρατείται μηνιαία και οι τελικές διαφορές δεν είναι τόσο μεγάλες.

Ενας ελεύθερος επαγγελματίας όμως συνήθως δηλώνει ότι προερείται, αν προερείται. Αντί να επιβραβεύει λοιπόν το φορολογικό σύστημα κάποιον που δηλώνει 80.000 και 100.000 ευρώ -εισοδήματα που δεν τα πιάνει κανένα τεκμήριο- τον τιμωρεί, στερώντας του τη διευκόλυνση που παρέχει σε όλους τους υπόλοιπους. Με αυτόν τον τρόπο του πιστοποιεί επίσημα, ότι είναι μεγάλο κορόιδο.

Ο παραλογισμός αυτός είναι επακόλουθο της υποκρισίας που κυριαρχεί στην κοινωνία. Οταν ο λόγος αφορά τα εισοδήματα, οι πολιτικοί και οι λοιποί ταγοί της κοινής γνώμης παύουν να συμπεριφέρονται ως έλλογα όντα, μεταμορφώνονται σε ενεργούμενα του Παβλόφ.

Η αγωνία τους είναι μήπως δώσουν αφορμή να τους κατηγορήσουν ότι στηρίζουν τους «έχοντες και κατέχοντες», μήπως αμφισβητηθεί η κοινωνική τους ευαισθησία.

Πώς ορίζεται όμως ο «έχων και κατέχων»; Τελικά ως ο έχων εισόδημα άνω των 60.000 ευρώ. Δεν είναι παράλογο. Σε μια χώρα που τα δηλωμένα εισοδήματα των γιατρών, δικηγόρων και άλλων ελεύθερων επαγγελματιών προσαρμόζονται κάθε φορά στο αφορολόγητο, εκείνος που δηλώνει περισσότερα επιδεικνύει μια εξόχως αντικοινωνική συμπεριφορά. Ή τουλάχιστον, αυτό του δίνουν να καταλάβει.

Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, δεν είναι να απορεί κανείς για την κατακραυγή που προκάλεσε το περίφημο «χαράτσι» στα ακίνητα στην ελληνική κοινωνία. Και δεν θα πρέπει να ξενίζει ότι η αντίδραση για τον φόρο στην έγγειο ιδιοκτησία ήταν συντριπτικά πολλαπλάσια της αντίδρασης για την έκτακτη εισφορά στην εργασία, από όλο το πολιτικό φάσμα και με την Αριστερά πρωτοστατούσα.

Τα εισοδήματα κρύβονται, η περιουσία όχι...

 

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

5

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του